امروز
امروز که می‏آیی - بر عشق مبارک باد
این نوبت ِ رسوایی - بر عشق مبارک باد
امروز خرامانی - در معبد ِ چشم ِ من
این خوش قد و بالایی - بر عشق مبارک باد
امروز سرافرازم - آغوش ِ تو آغازم
این عشرت و زیبایی - بر عشق مبارک باد
امروز که می‏ریزد - از تاک شراب ِ تو
این مستی و شیدایی - بر عشق مبارک باد
امروز نگاه ِ تو - در آینه می‏رقصد
این رنگ ِ فریبایی - بر عشق مبارک باد
...
امروز که تندیس ِ - خاموش ِ تو خواهم شد
این بودن ِ بودایی - بر عشق مبارک باد

آغاز ِ بی ‏پایان
تو ای از آرزو بالاتر ِ من
ببین!  ای حضرت ِ والاتر ِ من
منم فرهاد و تو شیرین‏ترین خواب
منم مجنون و تو لیلاتر ِ من
منم آغاز ِ بی ‏پایان ِ عشق
تو ای از هر زمان حالاتر ِ من
پر از من می‏شود آوازت اما
نمی‏خواهی دل ِ رسواتر ِ من
...
تو را گم کرده‏ام با هر چه بودم
تو را ای نیمه‏ی ِ تنهاتر ِ من

 
نقشه‏ی ِ تازه
مزه‏ی ِ عشق می‏دهی - مثل ِ شراب می‏شوی
طعنه به آب می‏زنی - باده‏ی ِ ناب می‏شوی
سر به فلک نمی‏زنم - دست به دامن ِ توام
تشنه‏ی ِ با تو بودنم - هر چه سراب می‏شوی
من چقدر تو میشوم - با همه بی‏قراریم
پیرهن ِ تو می‏شوم - غرق ِ حجاب می‏شوی
شرم ِ حضور می‏کشد - گوش ِ مرا و دست ِ تو
نقشه‏ی ِ تازه می‏کشم - نقش ِ بر آب می‏شوی
نوبت ِ ما گذشته و - خاطره‏ی ِ تو هم - ولی
در غزل و ترانه‏ام - دوباره باب می‏شوی

من ِ  بی‏حوصله
چند قرن است که من عاشق ِ چشمان ِ توام؟
به ترانه -  به رباعی - که غزلخوان ِ توام
حیف ِ من نیست که بر باد ِ خزانم بدهند؟
من که سرسبزترین برگ ِ  درختان ِ  توام
شبی از سقف ِ  بلندت به زمینم زده‏اند
روزها رفته - هنوز عاشق ِ  زندان  ِ توام
شرط می‏بندم از احوال ِ  دلم بی‏خبری
داستانی‏ست عزیزم! که پریشان ِ توام
غزلم سود ِ  تو - آهم ضررت - خود دانی
اشک می‏لرزد و من آتش ِ  دامان ِ توام
چقدر پـرتو ِ  مهر ِ  تو تجلی دارد
در همین نکته که گمراه ِ  بیابان ِ توام
تو نفهمیدی و  من – عاشق ِ  دیرینه‏ی ِ تو
بر زمین ِ  عدم افتاده‏ی ِ میدان ِ  توام
چشم وا کن که منم آمده در خاطر ِ  تو
فرض کن من – من ِ  بی‏حوصله – مهمان ِ  توام

 و یک شعر قدیمی

تا تمام ِ پایانها
در پی ِ چه می‏گردم -   من در این خیابانها ؟
وقتی عشق روحم را -  برده در بیابانها
وقتی از گلوی ِ من - آه بر نمی‏خیزد
مثل ِ رود می‏گردد - در تمام ِ شریانها
ای ره ِ سفر در پیش ! جاودانه ماندی در
خاطرات ِ موهوم ِ – کوچه‏ها و میدانها
ای نگاه ِ عشق‏آلود!  ای امید ِ مهر‏آیین
من رسیده‏ام بی تو-  تا تمام ِ پایانها
دست ِ خالیم دارد -  چنگ می‏زند در موج
تخته‏های ِ  کشتی را – بسته‏ام به طوفانها
عشق صبر ِ ایوب و -  عمر ِ نوح می خواهد
بی نصیب از این هر دو -  دیده‏ام پریشانها
هاله‏ای است گرد ِ تو -  بی‏ریاتر از خورشید
در هوای ِ تاریکِ  - ابری زمستانها
این منم که دور از تو - ذره ذره می‏میرم
مژده‏ی ِ  بهارت کی – می‏رسد به بستانها ؟

سلام .

وبلاگ صوفیست آقای فرخانی را بیینید
من، اسمائیل حلاجم . تو ، عیسی : خار آن تاجی
خدنگی ، خنجری ، خاجی ! هلا  خون ریز بادا عشق

 و وبلاگ پشت دیوارها را 
بعد از چند لحظه چشماتو به
 آرامی باز می کنی و نفس عمیق می کشی…
چی می بینی؟! انگار وارد یک  دنیای مجازی شدی.
«پشت دیوارها» یه دنیا چشم روبروی تو پلک می زنه
اینا دیگه کی هستند؟!چه راحت پشت دیوار نشستن
چه راحت با هم حرف می زنن
چه راحت دارن سیب می خورن

 
یه نظر حلاله یعنی چی؟
برام بنویسید ... حتما... اگر نه دلخور میشم

یک کپی از وبلاگ من در پرشین بلاگ  هم هست
هر وقت بلاگ اسکای قاط میزنه اونو بخونین

چیست ؟ بگو خنده‏ی ِ تو . جوشش ِ دریای ِ کرم
حضرت مولوی

دریای ِ کرم
نپسندیدیم و بنده‏ی ِ خاصم کردی
دو سه دریای ِ کرم  غرق ِ سپاسم کردی
من که فرق ِ غزل و عشق نمی‏دانستم
تو چه با‏حوصله معشوقه‏شناسم کردی
لبت از دفتر ِ چشم ِ تو مرا خط زده بود
زدی و با لب ِ پیمانه مماسم کردی
در حیاط ِ تو که صدها گل ِ شب‏بو دارد
به امید ِ تو وزیدم گل ِ یاسم کردی
چه هوایی ؟ چه بهاری ؟ که به جای ِ تن ِ خویش
تو سرانجام هم‏آغوش ِ لباسم کردی
...
در سرازیری ِ این فاجعه حیران بودم
تو هم از بازی ِ تقدیر خلاصم کردی
چقدر ترس َبرَم داشت که یارم نشوی
کُشتیَم – فارغ از این رنج و هراسم کردی

توضیح :خلاص یعنی دنده خلاص

رباعی قدیمی:
آیه‏ی ِ عشق
در غنچـه عبور ِ تو طراوت می‏ریخت
در خنده حضور ِ تو حلاوت می ریخت
پـیغمبر ِ لبهای ِ تو در آیه‏ی ِ عشق
زیبایی ِ لحظه‏ی ِ تلاوت می ریخت

شعر قدیمی:
می‏روی
می‏روی و دل نزدت - عاشقانه می‏ماند
در وفای ِ عشق ِ تو - جاودانه می‏ماند
می‏روی  و با آنکه - دل اسیر ِ دام ِ توست
در من اشتیاق ِ این - دام و دانه می‏ماند
می‏روی ولی حتی - گر نبینمت دیگر
چشم ِ من به راه ِ تو -  صادقانه می‏ماند
می‏روی  و  می‏دانم -  در خیال ِ تو از من
این کلام ِ عشق‏آلود - این ترانه می‏ماند
می‏روی و می‏گویی : باید عاقبت رفتن
در نهاد ِ من آه از -  این بهانه می‏ماند
می‏روی و می‏بارد -  حسرت از نگاه ِ من
غیر از این چه در یاد ِ -  این زمانه می‏ماند؟
می‏روی و اشک ِ من - روی گونه می‏لغزد
می‏دود به سوی ِ تو - تا روانه می‏ماند
می‏روی  و  آتشها - می‏زنی به جان ِ من
تا مرا نفس باقی است - این زبانه می‏ماند
می‏روی  و  با گریه  - بی تو خانه می‏سازم
از فغان و فریادم – نقش ِ خانه می‏ماند
می‏روی  و در یادم -  آخرین نگاه ِ تو
چون پـرنده در یاد ِ -  آشیانه می‏ماند