1
خیالت با دل ِ من همسفر باد
به پایش زخم ِ چشمم بی‏اثر باد
مث ِ دنیای  ِ رامین گیسوانت
همیشه در هم و زیر و زبر باد !
2
من اون مستم که فرجامی نداره
به تربت رفته و جامی نداره
ببر دست ِ منو ای پیک ِ دلبر
که این بازی سرانجامی نداره
3
دو عالم این ده ِ پایین و بالاست
صمد یعنی من و نقش  ِ تو لیلاست
سر ِ قول ِ خودم هستم نمی‏گم
که حرف ِ اول ِ اسمت سهیلاست !
4
بنازم ناز ِ چشمونت رسیدم ...
به این شیراز چشمونت . رسیدم
دلم پرپر زد و پرپر شد آخر
به کفترباز ِ چشمونت رسیدم 
5
نگاهت قاصدک شد . نامه‏ام سوخت
گریبونم درید و جامه‏ام سوخت
تو نامه‏ت گفته بودی هر چه هستم
برم آخوند بشم ! عمامه‏ام سوخت
6
فدای ِ اون نگاه ِ خوش‏فریبت
بذار تا پول بریزم توی ِ جیبت
خدا قسمت کنه روز و شباتو
میون ِ عاشقای ِ بی‏نصیبت
7
نگامو گفتنی کن نازنینم
تو چشمام آبتنی کن نازنینم
اگه امکان نداره دوست بودن
اقلا دشمنی کن نازنینم !
8
دیگه در جون و دل پیدات نکردم
در این مرداب و گل پیدات نکرم
چنان از من بریِدی دل عزیزم
که حتی در گوگل پیدات نکردم !

آینه صدتکه شد و -  ریخت . به تقلید ِ خودم
چشم ِ تو برقی  زد و من -  گم شدم از دید ِ خودم
آن که گمانم که تو بود - آمد و برداشت دلم
گفت : کجا می‏بریم ؟ - گفت :  به امید ِ خودم
دور ِ تو می‏گردم و در- مغلطه می‏میرم و تو
مرکز ِ منظومه ولی - زهره و ناهید ِ خودم
گر تو عذابم نکنی - گرم و مذابم نکنی
اشک بریزد ببرد - سجده به خورشید ِ خودم
پادشهی از ازلم - غرق ِ بهار و غزلم
دست ِ نوازشگریت - بر سر ِ جمشید ِ خودم
ای خنکای ِ تن ِ تو - موسم الطاف ِ خدا !
گفتم و یادت نرود - نوبت ِ تعمید ِ خودم
جرم و مجازات ِ منی - بوسه ! که شیرین‏دهنی
بوسه ! که خوردم فلک از – این همه تبعید ِ خودم