دو سال می‏شود
دو سال می‏شود که من - شراب ِ تو نخورده‏ام
دو سال می‏شود که من - برای ِ تو نمرده‏ام
دو سال می‏شود ببین - حساب کن .  زیاد نیست؟
تمام ِ لحظه‏های ِ این - دو سال را شمرده‏ام
دو سال می‏شود تو از - ترانه‏ها جدا شدی
من از تو دل بریده‏ام - به آرزو سپرده‏ام
دو سال می‏شود همین - چه فرق می‏کند که من
به باختن رسیده‏ام - و یا که از تو برده‏ام
دو سال می‏شود که من - فقط به گریه دلخوشم
دلم میان ِ دیده‏ی ِ - ندیدنت فشرده‏ام
دو سال می‏شود ولی - خمیده شد نگاه ِ من
چنین که پیش می‏رود - سر ِ سه سال مرده‏ام
         

هنوز قصه‏ی ِ ما
دلم برای ِ تو  دا...بگذریم از این صحبت
که داغ ِ عشق ِ تو را...بگذریم از این صحبت
دلم برای ِ تو دارد همیشه می‏لرزد
چقدر من به خدا...بگذریم از این صحبت
غزل غزل به خداحافظی رسیدم و آه
هنوز بی‏تو صدا...بگذریم از این صحبت
صدای ِ من پر ِ حسرت شد و تو می‏فهمی
نمی‏شود که مرا...بگذریم از این صحبت
نمی‏شود که مرا از خودت نرنجانی؟
تو عاشقانه بیا...بگذریم از این صحبت
مرا ببخش که من هم ببخشمت . باشد؟
مرا به حرمت ِ با...بگذریم از این صحبت
ولی به حرمت ِ باران و ابر و آتش و عشق
دوباره پنجره‏ها...بگذریم از این صحبت
که هر چه پنجره‏ها قسمت ِ من و تو کنند
هنوز قصه‏ی ِ ما...بگذریم از این صحبت

سلام .حتما حتما از وبلاگ شاعری دیدن کنید . اولین مقاله در مورد وزنهای عروضی است. باشه

دوست عزیز و استاد بزرگوارم دکترسیامک بهرام پرور رفته خونه نو. مبارک باشه

با من
ای قصه‏ی ِ شبهای ِ -   این خاطره‏ها با من
 در حسرت ِ تو مانده - این شبپره‏ها با من
در هر نفسم دارم - می‏میرم و می‏خواهم
یک روز برقصانی - این مقبره‏ها با من
تو فاجعه‏ی ِ عشقی - در حادثه‏ی ِ بودن
بنشین و تماشا کن - این ناصره‏ها با من
ای هر مژه‏ات شعری - دیوان ِ غزل با تو
موسیقی ِ آواز ِ - این شاعره‏ها با من
در مردمک ِ چشمت - رنگینم و شیرینم
تقدیر ِ تو ترسیم ِ - این دایره‏ها با من
هر ثانیه می‏چسبد - وقتی که تو می‏خندی
جان ِ تو صفا دارد - این منظره‏ها با من
امشب تو چراغی را – روشن کن و ... این با تو
دزدیدن ِ یک دنیا – از پنجره‏ها با من

دعوت
مرا به چشم ِ قشنگت دوباره دعوت کن
مرا به معجزه‏ی ِ این هزاره دعوت کن
تنت طلایه‏ی ِ خورشید ِ مینـَـوی دارد
مرا به معنی ِ این استعاره دعوت کن
زمانه غرق ِ پلیدی - زمانه غرق ِ بدی‏ست
مرا نهانی از این بدقواره دعوت کن
مرا که هر چه بخواهی به گریه افتادم
به خنده‏ای که پر است از اشاره دعوت کن
منم جزیره‏ی ِ تنها - تو مثل ِ کشتی ِ نوح
مرا به ساحل ِ امن و کناره دعوت کن
چه احتمال ِ غریبی که بخت ِ من دارد
مرا به سادگی ِ استخاره دعوت کن
مرا که شاعر ِ بی‏مزد ِ بوسه‏های ِ توام
به فصل ِ خواهش و شعری بهاره دعوت کن
ستاره‏های ِ نگاهت برای ِ من کافی ست
مرا به یک هتل ِ بی‏ستاره دعوت کن
    
عشق ِ بی‏پایان
در بغل بنشان و دور از دست ِ دنیا کن مرا
عشق ِ بی‏پایان ندیدی؟ پس تماشا کن مرا
چشم ِ من جناتُ تجری تحتهَا الانهار ِ توست
با نوازش‏های ِ نازت غرق ِ دریا کن مرا
ای عزیز! از ترس ِ فردا هر شب آهی می‏کشم
بی‏خیال ِ غصه‏ی ِ امروز و فردا کن مرا
حرفهایی در نگاهت مانده باقی -  زود باش
نیمه‏مست و نیمه‏عاشق - گرم و شیدا کن مرا
ای به خاک افتاده‏ات من ! یا بگو یک بوسه چند
یا بیا قربانی ِ آن قد و بالا کن مرا
در هوای ِ شرجی ِ بیهوده بودن گم شدم
چلچراغ ِ روشنی داری که -  پیدا کن مرا


آن اوایل
آن اوایل -  وقت ِ من با مِن و مِن کردن گذشت
فرصت ِ کمیاب ِ داغ ِ بوسه‏های ِ من گذشت
رنگ در چشم ِ تو - خواب‏آورترین داروی ِ من
از حدود ِ نقشه‏ی ِ جادویی ِ یک زن گذشت
تو - فریبم دادی و من در تلافی - ناگهان
عشق آمد - موجهایش از سر و گردن گذشت
زندگی یعنی هزاران فرصتم از دست رفت
عشق یعنی قلب ِ من از سد ِ پیراهن گذشت
آرزو یعنی خیابان ِ قرار ِ بعدیت
گریه یعنی از خیابانها فقط آهن گذشت
گریه دارد توی ِ چشمم لاله می‏کارد - سلام
یا خداحافظ - که فصل ِ پیش ِ تو بودن گذشت