سلام و عذرخواهی از بابت تاخیر
سعی میکنم بعد از این پنجشنبه ها آپدیت کنم
۱ - بعد از این
من عاشق ِ قدیمیم - غزلسرای ِ بعد از این
چقَـدر جای ِ خالی ِ تو در هجای ِ بعد از این؟
به درد ِ من نمیخورد - تمام ِ استعارهها
تو با صراحت ِ خودت - بمان برای ِ بعد از این
مرا که غوطهور شدم - در آسمان ِ ابریت
به رودخانهای بزن - از ابتدای ِ بعد از این
دو بار نصف ِ عمر ِ من - فنا شد و نیامدی
گرفتهام ... گرفته از - دوبارههای ِ بعد از این
چرا خودت نمیشوی ؟ مرا صدا نمیزنی؟
چرا نمیرهانیم ؟ از این چرای ِ بعد از این
"از این که گم نمیشوم در این غبار خستهام"
از آن زمان که پر زدی - به ماجرای ِ بعد از این
مرا به شهرتان ببر - از این دهات ِ لعنتی
که گرگ حمله میکند - به کدخدای ِ بعد از این
مرا به هر کجا ببر - غریبتر نمیشوم
کسی که سر نمیزند - به ما دوتای ِ بعد از این
۲ - با این همه تو
این فاصله ... بردار... همین چند قدم را
تا سر ببُرم در قدمت این همه غم را
در غربت ِ یک ابر ِ بیابانزده مُردم
طوفان ِ تو کو تا ببرد موج و بلم را ؟
یعنی چه که ما بندهی ِ تقدیر و قضاییم ؟
بیهوده ببینیم چرا گریهی ِ هم را ؟
کاری مگر از قد ِ زلال ِ تو برآید
وقتی که به سر میبَرد آغاز ِ کرم را
ای من به تماشای ِ تو برخاسته از خویش !
ای من به تمنای ِ تو گم کرده خودم را !
ای سردترین خاطرهات گرمتر از من !
ای سجده به تصویر ِ تو لرزانده قلم را !
ای معبد ِ من یاد ِ تو ! سهم ِ دل ِ من کن
چسباندن ِ آیینه به دیوار ِ حرم را
با این همه تو از من اگر هست نشانی
بشکن کمر ِ این من و بازار ِ عدم را
۳ - دروغ مصلحتآمیز
چقـَدر جای ِ تو در خواب ِ امشبم خالیست
وَ این که باز بپرسی که این چه احوالیست؟
تو میگریزی و من در خیال ِ آغوشم
وَ شانههای حقیقت همیشه پوشالیست
ببین که همقفسم عاشقانههای ِ تواَند
وَ در تمام ِ غزلهای ِ من سبکبالیست
شرارهای که زدی ذره ذره آبم کرد
وَ این تباهی ِ شیرین تمام ِ خوشحالیست
دروغ مصلحتآمیز دوست میداری؟
بدون یاد ِ تو هم روزگار ِ من عالیست
۴ - هزار پنجره چشم
من از مسیر ِ تو باید سراب بردارم
مگر که جرعهای از آفتاب بردارم
سراب ِ جاده همین آخرین نگاه ِ من است
که باید از تو هم این اضطراب بردارم
بدون ِ هیچ دلیلی مرا نمیخواهی
هزار پنجره چشم از جواب بردارم؟
تنم که تشنهی ِ عشق است اگر چه میخشکد
هنوز میشود از چشمه آب بردارم
هنوز میشود از خاطرات ِ کمرنگت
همین که شعله گرفت التهاب بردارم
نفس نفس بزنم در هوای ِ آمدنت
کمی ستاره ببارم ... شراب بردارم ...
بنوشم و بسپارم تو را به دست ِ خدا
وَ رو به سوی ِ شکستن شتاب بردارم
عاشق ِ تو خواهم شد
قسم به خواب ِ خدا عاشق ِ تو خواهم شد
به جان ِ چشم ِ شما عاشق ِ تو خواهم شد
قسم به بال ِ کبوتر - به هر چه معجزه هست
که پشت ِ آینهها عاشق ِ تو خواهم شد
قسم به منزلت ِ این زمین ِ بارانی
پرندهای دو هوا عاشق ِ تو خواهم شد
قسم به هر چه قسم خوردهای و یادت نیست
قسم به آن که مرا ... عاشق ِ تو خواهم شد
دوباره آمدهام تا بگویمت که نرو
تو هم نگو که چرا عاشق ِ تو خواهم شد
من این چنین که شکستم ... گلایهها کافیست
ببین ! شکستهصدا عاشق ِ تو خواهم شد
شبی شبیه ِ شراب از حریر ِ زلف ِ تو کو؟
که گرم و مست و رها عاشق ِ تو خواهم شد
برای بادگیم رودخانه کم دارم
و من به لطف ِ خدا عاشق ِ تو خواهم شد
برای ِ بندگیم یک بهانه هم کافیست
پس از نماز و دعا عاشق ِ تو خواهم شد
...
-ولی به جان ِ عزیزت کسی نمیداند
چگونه ... کی ... و کجا عاشق ِ تو خواهم شد
من هم بلدم
در طالع ِ من هست ثوابی و گناهی
یک پنجره دیدار ِ تو – یک حنجره آهی
دارم هوس ِ خیره شدن در تو به تکرار
دریای ِ تنم طعمهی ِ موج است و تو ماهی
من هم بلدم باده بنوشم بدنم را
من هم بلدم عشق بورزم به نگاهی
تو مال ِ منی . من که خداوند ِ خیالم
لبریز ِ توام من چه بخواهی چه نخواهی
از رهگذر باغ ِ تو یک بوسه نچیدم
یعنی به سرم عشق ِ تو نگذاشت کلاهی