گذرگاه ِ احتمالی
هوای ِ کوچه پر از عاشق ِ خیالی ِ توست
چرا؟ همین که گذرگاه ِ احتمالی ِ توست
خودت بیا . به تمام ِ ترانه‏ها سوگند
که غرق ِ آن کلماتم که در حوالی ِ توست
پر از خیال ِ تو بودن که عشق‏بازی نیست
فدای ِ آن لحظاتم که با زلالی ِ توست
تو از صلابت ِ سروی من از تباهی ِ خاک
تو راه می‏روی و عشق در توالی ِ توست
من انعکاس ِ تو در رودخانه‏ی ِ ارسم
تو بدر ِ کاملی اما تنم هلالی ِ توست
تو یک هزارم ِ آن حد که عاشقت شده‏ام
مرا بخواه و غزل را که جای ِ خالی ِ توست