رباعی

دلدار ِ منا ! قرار یادت نرود
جز من شبحی در آفتابت ندود
هر ساز ِ شکسته‏ای صدایت نکند
آغوش ِ کسی پر از خیالت نشود

عشق ِ تو زمین - ترانه می‏روید از او
این ابری ِ آسمانه می‏روید از او
دریادل ِ بی‏کرانه می‏روید از او
این من - من ِ عاشقانه می‏روید از او

با موج ِ پر از نشاط ِ چشمت چه کنم؟
من جلگه‏ام این فرات ِ چشمت چه کنم؟
با این همه کیش و مات ِ چشمت چه کنم؟
با حی ِ علی الصلات ِ چشمت چه کنم؟

من هستم و انتظار - یادت نرود
این خواهش ِ بی‏شمار یادت نرود
تا آخر ِ کار ما فقط عشق ِ همیم
این جمله‏ی ِ بی‏قرار یادت نرود

ای رشک‏برانگیزترین خاطره‏ی ِ من
ای عطر ِ دلاویزترین خاطره‏ی ِ من
تو ماهی و تصویر ِ غزل  تـُنگ ِ بلور است
می‏گیرمت ای لیزترین خاطره‏ی ِ من