حادثه‏‏ی ِ  نــَه
تو نمی‏دانی و شاید - دل ِ من یکدله باشد
مثلا عاشق ِ چشمت - مثلا مسئله باشد
چه معمای ِ غریبی! چه سوالات ِ عجیبی
سحر ِ چشم ِ تو شاید - شب ِ یک زلزله باشد
تو اگر باز تو باشی - من و آغاز ِ بنایِ
غزل‏آباد ِ قشنگی - که پر از هلهله باشد
تو اگر ... شاید... و اما - چه اگرهای ِ بعیدی
چقدر زنده بمانم؟ چقدر حوصله باشد؟
لب ِ تو حادثه‏‏ی ِ  نــَه - چه غریبانه شکستم
سر ِ یک بوسه ندارم - که پر از فاصله باشد

و یک شعر قدیمی

صداقت ِ  سحر
ای لطافت ِ  نگاه !  ای صداقت ِ  سحر
ای همیشه پـیش ِ  رو! ای همیشه در نظر
ای فراتر از امید!  آرزوی ِ من تویی
هر چه غیر ِ یادت از -  خاطرات ِ من ببر
سوختم به سادگی -  با تمام ِ آرزو
یا نداری اعتنا - یا نباشدت خبر
من چگونه گوشه‏ای - منتظر بمانمت ؟
با دلی که می‏رود - بی‏قرار و دربه‏در
من چگونه لحظه‏ای - بی تو زندگی کنم؟
اینچنین که می‏چکد - خون ز دیدگان ِ تر
آن زمان که در نهان - عاشق ِ تو می‏شدم
کاش گفته بودمت : عاشق ِ توام دگر
آن زمان که می‏زدم - دل به بحر ِ بی‏کران
کاش گفته بودیــَم : بایدت کمی حذر
رفته‏ام دگر ز دست - آفرین!  دلم شکست
واژه‏های ِ  بی‏خبر - گریه‏های ِ بی‏اثر